Një thënie e vjetër për zgjedhjet papale thotë: “Kush hyn në konklavë si papë, e lë atë si kardinal”.
Me fjalë të tjera, çdo kandidat që shihet si kryesuesi përpara fillimit të votimit duhet të trajtohet me kujdes dhe asnjë kardinal nuk duhet të hyjë në Kapelën Sistine duke supozuar se do të marrë votat.
Në konklavën e vitit 2013, një nga favoritët ishte kardinali Angelo Scola i Milanit.
Peshkopët italianë ishin aq të sigurt se ai do të zgjidhej, saqë pasi tymi i bardhë doli nga oxhaku i Vatikanit, një zyrtar i lartë i kishës italiane u dërgoi një mesazh gazetarëve duke shprehur gëzim për zgjedhjen e Scola-s.
Problemi ishte se kardinali Jorge Bergoglio ishte emëruar tashmë Papë.
Kjo konklavë do të jetë vendimtare për të vendosur drejtimin e ardhshëm të Kishës Katolike Romake dhe fusha e kandidatëve është e hapur falë reformave të Papa Françeskut.
Gjatë pontifikatës së tij, Françesku rishikoi përbërjen e trupit që do të zgjedhë pasardhësin e tij, duke e bërë atë më përfaqësues të kishës mbarëbotërore.
Ai hodhi poshtë rregulloren e vjetër, të pashkruar që peshkopët e disa dioqezave të caktuara (disa prej tyre në Itali) do të bëheshin automatikisht kardinalë dhe në vend të kësaj u dha kapele të kuqe peshkopëve në pjesë të botës që nuk i kishin pasur kurrë më parë, si Tonga, Haiti dhe Papua Guinea e Re.
Disa prej tyre janë “të jashtëm” të sistemit romak, kështu që e bën më të vështirë parashikimin se si do të votojnë.
Megjithatë, vetëm disa kardinalë kanë aftësitë, përvojën dhe personalitetin e nevojshëm për të marrë rolin e udhëheqjes së Kishës Katolike Romake.
Zgjedhësit do të duhet të marrin në konsideratë prioritetet e kishës dhe profilin e kandidatit të ardhshëm.
Ata gjithashtu do të duhet të konsiderojnë nëse Papa i ardhshëm duhet të vazhdojë reformat e nisura nga Françesku apo të marrë një drejtim tjetër.
Ata do të kërkojnë dikë që mund të udhëheqë një kishë globale dhe të ofrojë udhëheqje morale të besueshme në skenën botërore.
Disa e shohin të ardhmen e kishës si të shtrirë në Azi, gjë që ka çuar në spekulime se Papa i ardhshëm mund të jetë nga Azia Juglindore.
Mosha është gjithashtu një faktor, me dy konklavat e fundit që zgjodhën papët më të vjetër për të siguruar pontifikatë më të shkurtër.
Kandidatët papë njihen si “papabile” ose përkthyer nga italishtja “pope-able”.
Shumica dërrmuese e papabileve u emëruan nga Papa Françesku , megjithëse dy u zgjodhën nga Benedikti XVI. Këtu janë disa nga pretendentët.
Lista aktuale:
Kardinali Pietro Parolin
Sekretari i Shtetit i Selisë së Shenjtë
Kardinali Matteo Zuppi
Kryepeshkop i Bolonjës
Kardinali Luis Antonio Tagle
Drejtues i zyrës së Vatikanit për Ungjillëzimin
Kardinali Pablo Virgilio Siongco David
Peshkopi i Kalookanit
Kardinali Gérald Cyprien Lacroix
Kryepeshkop i Kebekut
Kardinali Fridolin Ambongo Besungu
Kryepeshkopi i Kinshasës
Kardinali Joseph Tobin
Kryepeshkopi i Njuark
Kardinali Robert Prevost
Prefekt i Dikasterit të Ipeshkvijve të Vatikanit
Kardinali Tarcisius Isao Kikuchi
Kryepeshkopi i Tokios
Kardinali Michael Czerny
Drejtues i zyrës së drejtësisë sociale të Vatikanit
Kardinali Cristóbal López Romero
Kryepeshkopi i Rabatit, Marok
Kardinali Jean-Claude Hollerich
Kryepeshkop i Luksemburgut
Kardinali Péter Erdő
Kryepeshkopi i Esztergom-Budapestit
