“Ai foli kur të tjerët heshtën” – Nderim për ambasadorin William Walker në SHBA për zbulimin e masakrës në Reçak
Fredericksburg, Virginia – Ambasadori William Walker, njeriu që guxoi të thotë të vërtetën përballë gjenocidit në Kosovë, është nderuar nga komuniteti shqiptar dhe qytetarë të tjerë në një ceremoni prekëse që u mbajt këtë fundjavë në SHBA.
Për rreth 75 pjesëmarrës, përfshirë refugjatë shqiptarë nga Kosova, mbledhja në Fredericksburg Visitor Center nuk ishte thjesht një promovim libri, por një rikthim në kujtesën kolektive të një dhimbjeje, që vetëm zëri i një të huaji pati kurajën ta shpaloste për botën: Masakra e Reçakut.
🗣️ “Ishte një nder i thellë të mirëpresja njeriun që, kur unë isha në male me një radio që po vdiste, arriti ta çojë zërin e së vërtetës përtej oqeaneve”, tha me lot në sy Anita Crossfield, një shqiptare e Kosovës që sot jeton në Virginia dhe është pronare e një kafeneje.
📚 Walker ndodhej në Fredericksburg si pjesë e turit për librin e tij të ri: “Reçaku – Një Krim Lufte”, një rrëfim i drejtpërdrejtë për ditët kur ai udhëhoqi Misionin e Verifikimit të OSBE-së në Kosovë dhe zbuloi për botën krimin që do të shënonte kthesën e ndërhyrjes ndërkombëtare.
🕊️ “Masakra në Reçak nuk ishte as e para dhe as e fundit,” tha Walker. “Por për herë të parë, e vërteta nuk u gropos nën heshtje. Ne arritëm brenda pak orësh dhe pamë trupat e pajetë të civilëve shqiptarë. Ata nuk ishin luftëtarë. Ata ishin thjesht shqiptarë.”
Fisnik Hasani, një shqiptar që në kohën e masakrës ishte vetëm 15 vjeç dhe banonte 10 milje larg, tha:
“Kur bota nuk po na shihte, ishte Walker që i tha botës të hapte sytë. Shumë fëmijë në Kosovë sot mbajnë emrin e tij – aq thellë shkon mirënjohja jonë.”
📖 Ngjarja u ndoq edhe nga studentë të shkollës së mesme Mountain View, të cilët mësojnë për Kosovën dhe Reçakun përmes leksioneve të mësueses Sarah Roeske. “Ambasadori Walker është një nga heronjtë e mi personalë,” tha ajo.
🇽🇰 Ambasadori Walker shkon çdo vit në Kosovë për Ditën e Pavarësisë dhe thotë se vendi është bërë “një xhevahir i demokracisë në Evropë, ndoshta në botë.”
Crossfield kujtoi edhe tmerrin që ajo dhe shumë të tjerë përjetuan në Kosovë: masakra me qindra të vrarë, djegie masive dhe zhdukje pa gjurmë – vetëm pse ishin shqiptarë.
“Këto nuk janë numra. Janë emrat e familjarëve tanë, miqve tanë, jetëve të humbura pa mëshirë. Dhe sot, të nderosh dikë që qëndroi për të vërtetën, është mënyra ime për të thënë: faleminderit për jetën që sot kam.”
Në fund të fjalës së saj, Crossfield theksoi:
“Mjafton një njeri për të nisur ndryshimin – në një komunitet, në një shtet, në një botë të tërë.”
