Pas buzëqeshjes më të famshme në historinë e artit qëndron një grua reale: Lisa Gherardini, e njohur gjithashtu si La Gioconda.
Ajo lindi më 15 qershor 1479 në Firence, në një familje fisnike toskane me gjendje të moderuar, dhe jetoi një jetë të qetë e të zakonshme për kohën e saj.
Në rini, Lisa u martua me tregtarin e pasur të tekstileve Francesco del Giocondo, me të cilin pati pesë fëmijë. Pikërisht prej këtij mbiemri Giocondo, portreti mori emrin “La Gioconda”.
Jeta e saj përkoi me lulëzimin e artit dhe kulturës së Rilindjes italiane, por ajo nuk mund ta kishte imagjinuar kurrë se do të bëhej fytyra më e njohur në botë, shkruan KultPlus.
Rreth vitit 1503, Leonardo da Vinci nisi të punonte mbi portretin e saj, duke përdorur teknikën e avancuar të sfumato-s – kalime të buta ndërmjet dritës dhe hijeve – që i dhanë fytyrës së Lises një ndjesi të thellë qetësie dhe misteri.
Pikërisht kjo teknikë e bëri “Mona Lisën” një vepër unike, që vazhdon të frymëzojë e të magjepsë pas më shumë se pesë shekujsh.
Historiani i artit Giorgio Vasari ishte i pari që e identifikoi modelen si Lisa Gherardini, dhe dokumentet e arkivave florentine e kanë konfirmuar këtë në shekujt që pasuan. Zbulime të reja teknike tregojnë gjithashtu se Leonardo përdori në tablonë e saj substanca të rralla si plumbonacrite, dëshmi e eksperimentimeve të tij revolucionare në pikturë.
Ndërkohë, studiuesit vazhdojnë të debatojnë për peizazhin e sfondit: disa mendojnë se ura e pikturuar është Romito di Laterina, pranë Arezzo-s, ndërsa të tjerë besojnë se skena i përket zonës së Lecco-s afër Liqenit Como.
Lisa Gherardini vdiq në mes të shekullit XVI, pa ditur se portreti i saj do të përfundonte në Louvre, duke u kthyer në një simbol të përjetshëm të artit, feminitetit dhe misterit njerëzor.
