Në një nga rrëfimet më të dashura të shkrimtarit të madh amerikan Kurt Vonnegut, autori i romaneve klasike si “Slaughterhouse-Five” dhe “Cat’s Cradle”, ai tregon me humor dhe mençuri pse ndonjëherë, edhe gjërat më të vogla të përditshme – si të dalësh për të blerë një zarf, janë në fakt thelbi i jetës.
Ja si e rrëfen ai:
“Njëherë i thashë gruas sime se po dilja për të blerë një zarf.
‘Oh’, më tha ajo, ‘po ti nuk je njeri i varfër. Pse nuk shkon online dhe blen njëqind zarfa e i ruan në dollap?’
Dhe kështu unë bëra sikur nuk e dëgjova. Dola për të blerë një zarf, sepse kaloj jashtëzakonisht mirë gjatë procesit të blerjes së një zarfi.
Takoj shumë njerëz. Shoh disa foshnja të bukura. Një zjarrfikëse kalon pranë dhe unë i bëj me gishtin e madh lart. I pyes gratë se çfarë race është qeni i tyre… dhe nuk e di.
Morali i historisë është – jemi në Tokë për të bredhur pak.
Dhe, sigurisht, kompjuterët do të na privojnë nga kjo.
Ajo që njerëzit e kompjuterëve nuk e kuptojnë, ose nuk e vlerësojnë, është se ne jemi kafshë që kërcejnë.
Ne duam të lëvizim.
Dhe tani është sikur nuk na lejohet të kërcejmë më fare.
Hajde, të ngrihemi e të lëvizim pak tani… ose të paktën të kërcejmë.”
Ky rrëfim i Vonnegut është bërë viral në rrjetet sociale si një kujtesë e butë dhe plot humor për të mos harruar kontaktin me botën reale.
Në një kohë kur çdo gjë mund të porositet online dhe çdo komunikim kalon përmes ekranit, ai na fton të dalim jashtë, të shohim njerëzit, të përjetojmë rastësitë e bukura të ditës.
“Jemi në tokë për të bredhur, për të parë, për të qeshur. Dhe ndoshta, për të blerë një zarf.” – Kurt Vonnegut.
