Dhjami i barkut nuk është vetëm një problem estetik, por edhe një rrezik serioz për shëndetin që rritet me moshën.
Një hulumtim i ri nga shkencëtarët e qendrës prestigjioze amerikane të kërkimit “City of Hope” dhe Universitetit të Kalifornisë (UCLA) zbulon pse është barku ai që vuan më shpesh me kalimin e viteve.
Hulumtimet tregojnë se trupi jo vetëm që zgjeron qelizat dhjamore ekzistuese, por gjithashtu krijon në mënyrë aktive të reja, veçanërisht tek të moshuarit.
Fajtori kryesor është një grup specifik i qelizave staminale, të quajtura qeliza CP-A, të cilat aktivizohen me plakjen dhe nxisin krijimin e depozitave të reja të yndyrës në indin e bardhë dhjamor.
Mekanizëm biologjik, jo vetëm kalori
“Njerëzit shpesh humbasin masë muskulore dhe shtojnë yndyrë, edhe nëse pesha e tyre trupore nuk ndryshon”, shpjegon Profesor Dr. Qiong Annabel Wang, bashkautore e studimit.
“Plakja aktivizon një proces që çon në formimin e qelizave të reja dhjamore në rajonin e barkut”.
Shkencëtarët e lidhin këtë proces me një molekulë të quajtur LIFR (Receptori i Faktorit Frenues të Leukemisë).
Ndërsa organizmat e rinj nuk varen nga ky sinjal, tek ata më të vjetër është thelbësor për prodhimin e yndyrës.
Dëshmi përmes eksperimenteve mbi kafshët dhe qelizat njerëzore
Në një seri eksperimentesh, qelizat staminale nga minjtë e moshuar u transplantuan te minjtë e rinj, dhe ata vazhduan të krijonin qeliza të reja yndyrore me të njëjtin ritëm. Në të kundërt, qelizat nga minjtë e rinj nuk treguan aktivitet të ngjashëm te organizmat e moshuar.
Sipas Dr. Adolfo Garcia-Ocaña, drejtor i departamentit të endokrinologjisë molekulare në City of Hope, kjo është hera e parë që shkenca ka konfirmuar se plakja rrit aftësinë e indit dhjamor për t’u rritur dhe zgjeruar .
Pasojat shëndetësore
Dhjami i barkut shoqërohet me: Rritje të rrezikut të diabetit të tipit 2 , sëmundjeve të zemrës dhe sindromës metabolike .
Kjo e bën zbulimin jo vetëm të rëndësishëm për të kuptuar plakjen, por edhe potencialisht revolucionar në zhvillimin e terapive kundër obezitetit dhe sëmundjeve kronike .
Ekipi i hulumtimit beson se synimi i qelizave CP-A dhe rrugës së sinjalizimit LIFR mund të çojë në ilaçe të reja që parandalojnë akumulimin e dhjamit të barkut.
Kjo mund të nënkuptojë jetëgjatësi më të madhe, shëndet më të mirë dhe kontroll të peshës tek popullata e moshuar.
