Astronomët kanë zbuluar një rezervuar të madh kozmik uji që zvogëlon përmbajtjen e ujit të Tokës me 140 trilion herë.
Kjo hapësirë kolosale ujore, e vendosur mbi 12 miliardë vite dritë larg, rrethon një kuazar të largët dhe sfidon të kuptuarit tonë për përhapjen e ujit në universin e hershëm.
Identifikimi i këtij rezervuari masiv të ujit shënon një moment historik të rëndësishëm në eksplorimin tonë të kozmosit.
Matt Bradford, shkencëtar në Laboratorin Jet Propulsion të NASA-s, thekson veçantinë e këtij zbulimi.
“Mjedisi rreth këtij kuazari po prodhon një masë të paparë uji”.
Ky zbulim jo vetëm që tregon përhapjen e ujit në të gjithë universin, por gjithashtu ofron njohuri për praninë e tij gjatë foshnjërisë së universit.
Kuazari në fjalë, i emërtuar APM 08279+5255, është një central elektrik kozmik i drejtuar nga një vrimë e zezë e madhe.
Ky gjigant qiellor, me një masë 20 miliardë herë më të madhe se dielli ynë, gjeneron energji të barabartë me një mijë trilion diej.
Shkalla e madhe e këtij motori kozmik krijon kushte të favorshme për formimin dhe mirëmbajtjen e sasive të mëdha të avullit të ujit.
Ndërsa avulli i ujit nuk është i pazakontë në galaktikën tonë të Rrugës së Qumështit, sasia e zbuluar në këtë kuazar të largët është mahnitëse.
Ai e tejkalon përmbajtjen e avullit të ujit të galaktikës sonë me një faktor prej 4000, pasi shumica e ujit të Rrugës së Qumështit ekziston në formë të ngrirë.
Kjo pabarazi nxjerr në pah natyrën e jashtëzakonshme të mjedisit të kuazarit dhe implikimet e tij të mundshme për të kuptuarit tonë të evolucionit kozmik.
