Kur një tërmet me magnitudë 8.8 goditi brigjet e Rusisë këtë verë, ai shkaktoi një cunami në të gjithë Paqësorin, duke bërë që valët të arrinin deri në Hawaii.
Tërmeti ishte aq i fuqishëm sa luanët e detit u panë duke ikur në oqean.
Ishte tërmeti i gjashtë më i madh në historinë e regjistruar.
Dhe kishte një satelit që shikonte nga lart gjithçka ndërsa ndodhte.
Topografia e re e Oqeanit të Ujrave Sipërfaqësore mati të gjithë ngjarjen, duke kapur gjurmën e parë hapësinore me rezolucion të lartë të një cunami në zonën e madhe të subduksionit.
Sateliti i specializuar u krijua për të ndjekur ujin e oqeanit duke matur ndryshimet në lartësinë e sipërfaqes.
“Unë i mendoj të dhënat SWOT si një palë syze të reja. Më parë, me DART-et mund ta shihnim cunamin vetëm në pika specifike në pafundësinë e oqeanit. Ka pasur edhe satelitë të tjerë më parë, por ata shohin vetëm një vijë të hollë përgjatë një cunami në skenarin më të mirë. Tani, me SWOT, ne mund të kapim një brez deri në rreth 120 kilometra të gjerë, me të dhëna të papara me rezolucion të lartë të sipërfaqes së detit”, deklaroi studiuesi Angel Ruiz-Angulo nga Universiteti i Islandës.
Ndërsa cunami masiv i kësaj vere ishte, në fund të fundit, relativisht i padëmshëm, njohuritë e mbledhura nga sateliti SWOT dhe raporti i Ruiz-Angulo mund të ndihmojnë në mbrojtjen e komuniteteve bregdetare në të ardhmen.
Ndërsa paralajmërimet për cunami janë tashmë në fuqi bazuar në modele parashikuese, të dhënat satelitore ishin mjaftueshëm të detajuara për të treguar pasaktësi në ato pritje.
Ruiz-Angulo dhe kolegët e tij përdorën këto të dhëna për një raport historik mbi “implikimet e rrezikut të intervaleve të shkurtra të përsëritjes së tërmeteve të mëdha dhe tregojnë se si stili i shpërthimit rregullon ashpërsinë e cunamit”.
Ekipi pret të vazhdojë ta përdorë satelitin për të ndjekur cunamet në të ardhmen.
