Izet Mexhiti ka publikuar një urim për Albin Kurtin pas zgjedhjeve të 28 dhjetorit, por reagimi i tij po shihet kritikisht jo vetëm për shkak të gjuhës, por sidomos për shkak të peshës politike që ai mban në Maqedoninë e Veriut.
Si figurë që vjen nga pushteti dhe që pretendohet të ketë rol përfaqësues edhe në nivelin qendror të RMV-së, Mexhiti pritej që urimin ta artikulonte më institucionalisht: jo thjesht si mesazh personal për një lider, por si një komunikim që reflekton edhe qëndrimin e shqiptarëve të RMV-së, duke përfshirë një thirrje për ndërtim institucionesh stabile, funksionalitet të Kuvendit dhe qeverisje që e çon Kosovën drejt zhvillimeve pozitive dhe bashkëpunimit me aleatët.
Në vend të kësaj, urimi i tij u publikua me një varg gabimesh gjuhësore, gramatikore e sintaksore, si dhe me përdorime të diskutueshme leksikore, përfshirë shprehje si “sihariq”, që sipas kritikëve nuk përbën shprehje të shqipes standarde dhe e deformon mesazhin publik. Të tilla gabime, kur vijnë nga një zyrtar i lartë, e ulin seriozitetin e komunikimit dhe e zhvendosin vëmendjen nga thelbi.
Për më tepër, toni i urimit, i ndërtuar kryesisht në vetën e parë dhe me adresim të personalizuar (“I dashur Albin…”), u perceptua si një mesazh që shpërfaq interes personal dhe logjikë karriere, më shumë sesa një urim me peshë për Kosovën si shtet dhe për procesin demokratik si vlerë e përbashkët kombëtare.
Në këtë prizëm, kritika kryesore nuk është vetëm “si u shkrua” urimi, por çka mungoi: një mesazh përfaqësues, institucional dhe i artikuluar qartë në emër të një komuniteti të tërë shqiptarësh në RMV, dhe jo një urim që tingëllon si komunikim privat i dy karrierave politike.
