Kurti, nga ndryshues në mashtrues: A është dashuria e Kryeministrit për Kosovën e sinqertë apo vetëm për të ardhur dhe mbajtur pushtetin?
Në një kthesë dramatike të ngjarjeve, Albin Kurti është cilësuar si një “mashtrues” nga kritikët, duke e akuzuar për dyfytyrësi politike dhe mungesë të respektit të vazhdueshëm ndaj simboleve dhe vlerave të shtetit të Kosovës, përfshirë edhe ato të UÇK-së.
Pyetja që shtrohet shpesh është: A është ky i njëjti Albin Kurti që dikur grupe nga partia e tij digjnin simbolet dhe demolonin institucionet e shtetit tonë?
Kritikët thonë se Kurti ka shkelur mbi sakrificën e atyre që luftuan për lirinë dhe pavarësinë e Kosovës, duke mos e njohur kurrë shtetin si të tillë deri në momentet kur kjo i solli përfitime politike dhe elektorale. Sipas tyre, gjithmonë, për të fituar mbështetje elektorale, kur kjo u pa si e nevojshme, ai filloi të shfaqej si njeri që e respekton dhe e do Kosovën dhe simbolet e saj. Por a kanë qenë këto veprime thjesht për të përfituar në kohën e zgjedhjeve? Koha e ardhshme, sado e gjatë që mund të jetë, do ta tregojë, kur ai të mos mund të përfitojë më, edhe po t’i bëjë tatuazhe në ballë.
Për çdo njeri që e do Kosovën, UÇK-në dhe simbolet e shtetit, të gjitha duhet të pranohen në çdo sekond, minut, orë, ditë, javë, muaj dhe vit të jetës, jo vetëm kur vijnë zgjedhjet ose kur duhen për interesa të ngushta personale apo partiake. Kurti, që dikur na prezantohej si ndryshues i madh, tani po del si asgjë më shumë se një mashtrues i madh, i cili ka gënjyer dhe ka manipuluar vazhdimisht qytetarët e Kosovës, por edhe aleatët e saj, vetëm për të ardhur në pushtet.
Prandaj, është një thirrje për të gjithë qytetarët që të hapin sytë dhe të dëgjojnë të vërtetën e tyre dhe të vendit të tyre, përballë çdo politikani që pretendon të jetë në krye të shtetit, qofshin ata të ngjashëm me kryeministrin e sotëm të Kosovës apo jo.
————————-
Editorial i Storm në përvjetorin e 5-të të njohjes së simboleve shtetërore nga kryeministri Kurti
Dimri që po vjen, në kuptimin politik, duket sikur ka kaluar pa vjeshtë – pa atë periudhë të përgatitjes, të ndryshimeve dhe të paralajmërimit të kohëve më të ftohta. Zhvillimet në Kosovë janë të ngarkuara me tensione ekonomike dhe një qeveri që po ndërmerr vendime të ftohta dhe shpesh të palogjikshme për mirëqenien e qytetarëve, ndërsa një opozitë e fjetur dhe pa zë për shumë çështje kritike vazhdon të qëndrojë në hije, duke pritur.
Qeveria e Kosovës ka sjellë zhvillime të ftohta ekonomike, pa ndonjë përpjekje të dukshme për t’i përmirësuar kushtet e jetesës për qytetarët. Nuk kemi parë përparim në uljen e çmimeve, ngritjen e pagave apo përmirësimin e cilësisë së arsimit dhe shëndetësisë. Në vend të kësaj, qytetarët përballen me një rritje të kriminalitetit, vrasjeve mes qytetarëve dhe një polici që është e dobët, pa logjistikë dhe mjete për të përmbushur detyrat e përditshme.
Përveç kësaj, investimet në infrastrukturë dhe investimi në funksionalizimin e Zonave Ekonomike janë lënë pas dore. Qeveria nuk po përballet me realitetin e halleve të qytetarëve në qendër të Kosovës, por duket se është përqendruar vetëm në çështje të Veriut të vendit dhe në marrëdhëniet me Serbinë, përmes dialogut. Opozita është turrur pas takimeve në diasporë, duke mos i shtri dorën e prezentimit të vetes këtu në Kosovë. Zgjedhjet janë caktuar për vitin e ardhshëm, por opozita duket sikur ka mbetur në një gjendje letargjie, pa alternativa të qarta dhe me një mungesë të theksuar të zërit dhe zgjidhjeve pragmatike që duhet të ofrojë.
Opozita duhet të kishte qenë më e zëshme përballë këtyre dështimeve. Ajo ka për detyrë të ofrojë një alternativë të qartë për të ardhmen e Kosovës, por deri më tani duket se është e ngatërruar në retorikë të vakët dhe në një mungesë të një vizioni të qartë. Sikur zgjedhjet të ishin përfunduar dje, partitë opozitare ende sillen sikur janë larg fushatës që i pret në shkurtin e 2025-s.
Në këtë kontekst, krahasimi me një “dimër pa vjeshtë” është mëse i përshtatshëm. Ashtu si një dimër i ftohtë dhe i thatë, ku nuk ka pasur përgatitje apo përmirësime gjatë vjeshtës, mungesa e veprimeve konkrete nga qeveria dhe opozita sjell një të ardhme të ngrirë për vendin. Pa shiun dhe temperaturat normale të vjeshtës, nuk ka fryte për t’u korrur. Kështu, qytetarët e Kosovës rrezikojnë të mbeten në një situatë ku asgjë nuk përmirësohet, dhe shumë prej tyre po kërkojnë rrugën më të shpejtë dhe më të lehtë për të braktisur vendin në kërkim të një të ardhmeje më të mirë diku tjetër.
Nëse qeveria nuk merr hapa konkretë për përmirësimin e mirëqenies ekonomike të njerëzve, dhe nëse opozita nuk zgjohet për të ofruar një alternativë të qartë dhe të besueshme për zgjedhjet e ardhshme, atëherë Kosova rrezikon të përjetojë jo vetëm një dimër të vështirë politik, por një periudhë të gjatë stagnimi, pa ndryshime reale.
Lideri i Partisë Demokratike, Lulzim Basha, ka reaguar ashpër ndaj situatës aktuale politike, duke akuzuar Edi Ramën dhe Sali Berishën për bashkëpunim të fshehtë që shkatërron themelet e demokracisë në Shqipëri. Sipas Bashës, përplasjet e dukshme mes Ramës dhe Berishës janë një teatër i mirëorganizuar për të mashtruar publikun, ndërsa në prapaskenë po kryhen marrëveshje për të mbrojtur korrupsionin dhe interesat e përbashkëta.
“Teatri i kooperativës Rama-Berisha vazhdon, me gjasme luftë parlamentare. Por poshtë ballkonit nuk janë vetëm ata që kanë humbur rrugën e arsyes për një copë karrike. Poshtë ballkonit është edhe Edi Rama, sepse aty e firmosi Amnistinë me Berishën për të liruar të korruptuarit e tij,” deklaroi Basha. Ai vazhdoi të theksojë se Rama ka bashkëpunuar me Berishën për të ndryshuar Kodin Zgjedhor dhe për të mbushur Parlamentin me individë që pengojnë veprimtarinë e SPAK.
Sipas Bashës, “koha po vjen që në ballkon të shkojë edhe Edi Rama”, duke e akuzuar për korrupsion dhe për minimin e demokracisë. Ai e mbylli reagimin duke theksuar se Rama dhe Berisha “bëjnë sikur zihen, por në të vërtetë janë të lidhur ngushtë,” pasi ky bashkëpunim i fshehtë është i domosdoshëm për mbajtjen e tyre në pushtet.
Presidentja Osmani Nderon Viktimat Polake, Por Anashkalon Përkujtimet për Epopetë e UÇK-së
Presidentja e Kosovës, Vjosa Osmani, në vizitën e saj zyrtare në Poloni, ka nderuar viktimat e popullit polak në Monumentin e Kryengritjes në Varshavë. Gjatë homazheve, Osmani theksoi rëndësinë e rezistencës dhe sakrificës së popullit polak, duke e lidhur me frymën e njëjtë të lirisë që ndanë të dy popujt.
“Dje, te Monumenti i Kryengritjes në Varshavë, nderuam guximin e popullit polak për një ndër pjesët më të rëndësishme të historisë së tyre. Fryma e rezistencës, e sakrificës dhe e shpresës, e cila udhëhoqi ata që u ngritën për lirinë e tyre, është e njëjta frymë që na bashkon edhe sot,” ka deklaruar Osmani.
Megjithatë, në vazhdimësi të mandatit të saj kritikat nuk kanë munguar, pasi Presidentja Osmani nuk ishte e pranishme në përkujtimet për epopetë e Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, të cilat janë realizuar gjithandej Kosovës. Pyetjet mbi mungesën e saj në këto ngjarje të rëndësishme për historinë e Kosovës kanë ngritur shqetësime në opinionin publik.
Ndonëse Osmani nderoi viktimat në Poloni, prania e saj në ceremonitë e përkujtimit të heronjve të UÇK-së ka qenë një temë që ka nxitur debat në vend vazhdimisht.
Kamala Harris është shpresa për bashkimin dhe përparimin e Amerikës edhe pasë 55 ditëve të ardhshme, është thelbi i një ragimi të bërë nga ish-presidenti amerikan, Bill Klinton. Ai e ka vënë theksin të uniteti të gjerat e reja të ndërtuara nga fillimi por edhe ato që do të rikrijimi dhe këto mund të bëhen sipas tij me një brez të ri të politikbërësve dhe vendimmarrësve.
Ne nuk duhet të dëshpërohemi për ndarjet në Amerikë, sepse kalojmë nga lumturia te zhgënjimi, nga ndërtimi dhe prishja, te rindërtimi dhe krijimi. Bëjmë më të mirën që mundemi. Derisa vjen një brez i ri, i cili e vazhdon aty ku e kemi lënë. Mbrëmë, gjatë debatit, u bë e qartë që na është dhënë kjo mundësi: të zgjedhim Kamala Harris — një grua e jashtëzakonshme, e aftë për këtë detyrë, e cila do të na bashkojë dhe do të na çojë përpara. Na kanë mbetur 55 ditë. Le të vazhdojmë përpara!
Nga kinezët te italianët dhe përtej, fyerja e një kulture përmes ushqimeve është një zakon i vjetër amerikan
Është një praktikë aq amerikane sa pie e mollës — akuzimi i komuniteteve emigrante dhe pakicave për angazhimin në sjellje të çuditshme ose të neveritshme kur bëhet fjalë për atë që hanë dhe pinë, një lloj shkurtesë për të thënë se ata nuk i përkasin.
Iteracioni më i fundit erdhi në debatin presidencial të martën, kur ish-Presidenti Donald Trump theksoi një furtunë false online rreth komunitetit të emigrantëve haitian në Springfield, Ohio. Ai përsëriti pretendimin pa bazë të përhapur më parë nga shoku i tij i garës, JD Vance, se emigrantët po vidhin qen dhe mace, kafshët e çmuara shtëpiake të fqinjëve të tyre amerikanë, dhe po i hanin ato. Furora mori aq shumë vëmendje sa zyrtarët u detyruan të ndërhyjnë për ta refutuar, duke thënë se nuk kishte prova të besueshme për diçka të tillë.
Por ndërsa mund të mjaftojë për të të përzier stomakun, akuzat e tilla të bazuara në ushqim nuk janë të reja. Larg nga kjo.
Përbuzja dhe ofendimet që lidhen me ushqimin u hodhën ndaj komuniteteve kineze të emigrantëve në Bregun Perëndimor në fund të shekullit të 19-të, kur ato filluan të vinin në Shtetet e Bashkuara në numra më të mëdhenj, dhe në dekadat e mëvonshme u përhapën në komunitete të tjera aziane dhe të ishujve të Paqësorit si thai ose vietnamese. Edhe vitin e kaluar, një restorant thai në Kaliforni u godit nga stereotipi, i cili shkaktoi një shpërthim të tillë të neveritshëm sa që pronari u detyrua të mbyllte dhe të zhvendosej në një tjetër lokacion.
Pas kësaj fshihet ideja se “po angazhoheni në diçka që nuk është vetëm një çështje shije, por një shkelje e asaj çfarë është të jesh njeri,” thotë Paul Freedman, një profesor historie në Universitetin Yale. Duke e quajtur emigrantët kinezë si ata që do të hanin gjëra që amerikanët do të refuzonin, ata i bënë ata “të tjerët.”
Foto: Kushëriri i familjes, Tito Thepkaysone, gatuan pad Thai në restorantin “Love & Thai” në Fresno, Kaliforni, të mërkurën, 20 dhjetor 2023. Restoranti thai është rikthyer në funksion pas akuzave të gabuara për abuzim ndaj një qeni për ta shndërruar atë në mish. Mund të jetë befasuese për disa që një pretendim i rrënjosur në një stereotip racist shkatërroi një restorant tre vjet pas që “Stop Asian Hate” u bë një thirrje për mobilizim. (AP Foto/Richard Vogel, File)
Në SHBA, ushqimet mund të jenë pikë tensioni
Komunitete të tjera, ndonëse nuk akuzoheshin për ngrënien e kafshëve shtëpiake, janë kritikuar për çuditshmërinë e perceptuar të atyre që po gatuanin kur ishin të sapoardhur, si italianët që përdornin shumë hudhër ose indianët shumë pluhur karafili. Grupi pakicë që kishte një prani më të gjatë në vend nuk ishte dhe nuk është ende i përjashtuar nga stereotipet raciste — mendoni për referencat përçmuese ndaj meksikanëve dhe fasuleve ose ofendimet ndaj afroamerikanëve me komentet për pulë të skuqur dhe pijet me shalqi.
“Ka një ofendim për pothuajse çdo etni bazuar në një lloj ushqimi që ata hanë,” thotë Amy Bentley, profesore e ushqimit dhe studimeve mbi ushqimin në Universitetin e New Yorkut. “Dhe kështu kjo është një mënyrë shumë e mirë për të përçmuar njerëzit.”
Kjo është sepse ushqimi nuk është vetëm furnizim. I integruar në zakonet e të ngrënit të njerëzve janë disa nga blloqet themelore të kulturës — gjëra që e bëjnë çdo popull të veçantë dhe mund të shfrytëzohen si lëndë për urrejtjen etnike ose polemikat politike.
“Na nevojitet për të mbijetuar, por gjithashtu është shumë ritualizuar dhe simbolik. Kështu, torta e ditëlindjes, përvjetori, gjërat që kujtohen dhe festohen me ushqim dhe pije,” thotë Bentley. “Është kaq e integruar në të gjitha pjesët e jetës tonë.”
Dhe sepse “ka variacione specifike se si njerëzit bëjnë ato rituale, si hanë, si kanë formuar kuzhinat e tyre, si e hanë ushqimin e tyre,” shton ajo, “mund të jetë si një temë e përbashkët … ose mund të jetë një formë ndarjeje të veçantë.”
Nuk është vetëm çështja e çfarë. Ofendimet mund të vijnë edhe nga mënyra — ngrënia me duar ose me kaçavida në vend të pirunëve dhe thikave, për shembull. Kjo mund të shihet në paragjykimet e bazuara në klasë ndaj njerëzve më të varfër që nuk kishin të njëjtin akses në setet e sofistikuara të tavolinës ose nuk mund të përballonin të hanin njësoj si të pasurit — dhe përdornin përbërës të ndryshëm, ndoshta të panjohur, nga nevoja.
Këto përbuzje mund të shtrihen drejtpërdrejt në ngjarjet aktuale. Gjatë Luftës së Dytë në Gjulf, për shembull, amerikanët e zemëruar nga opozita e Francës ndaj invasioneve të SHBA-së në Irak filluan ta quanin patatet e skuqura “patate të lirisë.” Dhe një term i përdorur shumë për gjermanët gjatë dy luftërave botërore të para ishte “krauts” — një sulm ndaj një kulture ku kripa ishte një ushqim tradicional.
“Çfarë ishte e gabuar me mënyrën se si hanin emigrantët urbanë?” shkruan Donna R. Gabaccia në librin e saj të vitit 1998, “Ne jemi ajo që hamë: Ushqimi etnik dhe krijimi i amerikanëve.” Duke rishikuar qëndrimete e fillim shekullit të 20-të dhe kërkesat për “100% amerikanizëm,” ajo vuri në dukje se “kripa u bë ‘kapaku i fitores’” dhe një raport ankohej për një familje italiane “që ende hanin spaghetti, ende nuk ishin asimiluar.”
Foto: Një shenjë varet nga një ndriçues rruge në kryqëzimin e Rrugës Kryesore dhe Avenyës Fountain në Springfield, Ohio, të mërkurën, 11 Shtator 2024. (AP Foto/Paul Vernon)
Kultura në zgjerim të ushqimit ofron lëndë të vazhdueshme
Këto stereotipe kanë vazhduar pavarësisht faktit se palate amerikane është zgjeruar ndjeshëm në dekadat e fundit, falë në pjesë të ardhjes së këtyre komuniteteve emigrante, me tregje ushqimore që mbajnë një pasuri përbërësish që do të bllokonin brezat e mëparshëm. Rritja e kulturës së restoranteve ka prezantuar shumë klientë me shembuj autentikë të kuzhinave që ata mund të kishin pasur nevojë për një pasaportë për t’i aksesuar në epoka të tjera.
Pas gjithçkaje, thotë Bentley, “kur emigrantët migrojnë në një vend tjetër, ata sjellin zakonet e tyre të ushqimit me vete dhe i mbajnë sa më shumë që mundin. … Kjo është shumë e ngjashme me familjen, komunitetin, shtëpinë. Ato janë manifestime materiale, shumë sensoriale të asaj që jemi.”
Ushqimi haitian është vetëm një shembull i kësaj. Komunitete si ato që gjenden në qytetin e New Yorkut kanë kontribuar në peizazhin kulinar, duke përdorur përbërës si dhi, banane dhe kasavë.
Kështu që kur Trump tha se emigrantët në Springfield — të cilët ai i quajti “njerëz që erdhën” — po hanin qen dhe mace dhe “kafshët e shtëpisë të njerëzve që jetonin aty,” jehonat e komenteve të tij luajtën në diçka që nuk ishte vetëm ushqim, por kultura vetë.
Dhe përderisa palate amerikane është zgjeruar në dekadat e fundit, ekzistenca e stereotipeve të ushqimit — dhe ofendimeve të drejtpërdrejta, qofshin ato të bazuara në fakte apo tërësisht të shpikura — tregon se vetëm sepse amerikanët hanë më gjerësisht, nuk do të thotë se kjo përkthehet në tolerancë ose nuancë për grupet e tjera.
“Është një iluzion të mendosh se,” thotë Freedman. “Është si iluzioni i turizmit që udhëtimi na bën më të kuptueshëm për diversitetin. Shembulli më i mirë tani është ushqimi meksikan. Shumë e shumë njerëz pëlqejnë ushqimin meksikan DHE mendojnë se imigrimi duhet të ndalohet. Nuk ka lidhje midis kënaqësisë për kuzhinën e një të huaji dhe asaj hapësire.”
Seanca e Kuvendit nis me entuziazëm të vakët dhe përshëndetje luksemburgase
Kuvendi i Kosovës, nën udhëheqjen e kryetarit, Glauk Konjufca, hapi sot sesionin vjeshtor me një fillim të zbehtë, duke përfshirë falënderime të ngrohta për financimin e pajisjeve digjitale nga Luksemburgu. Deputetët u mblodhën për të votuar anëtarin e ri të Bordit të RTK-së, ndërkohë që projektkodi i sjelljes për deputetët u tërhoq nga rendi i ditës për rishikim. Me 71 vota për, Ilir Bytyqi u zgjodh anëtar i Bordit të RTK-së, ndërsa seanca u shoqërua me diskutime jashtë rendit të ditës dhe pyetje ndaj kabinetit qeveritar, duke lënë një përshtypje të ftohtë, pothuajse si një dimër që erdhi pa vjeshtë.
Një ekspozitë e re e Vincent Van Gogh në Galerinë Kombëtare të Londrës ka marrë vlerësime të jashtëzakonshme nga kritikët.
The Guardian, The Telegraph, Time Out dhe The Times kanë lavdëruar ekspozitën, ku secili kritik i ka dhënë pesë yje. Ekspozita, e cila hapet më 14 shtator, përfshin mbi 60 vepra të pikturuara nga artisti holandez, i cili vdiq në vitin 1890 në moshën 37-vjeçare.
The Times e përshkroi ekspozitën si një “ngjarje që ndodh një herë në shekull”, ndërsa The Guardian e quajti atë një “udhëtim magjepsës nga Arles drejt yjeve”.
Ekspozita, e titulluar “Poetët dhe Dashamirët”, përfshin një nga pikturat e tij të famshme të “Lulediellit”, e cila nuk ka dalë jashtë Shteteve të Bashkuara që nga viti 1935. Kjo pikturë është pjesë e një triptiku, ku dy veprat “Luledielli” shoqërohen nga “La Berceuse”, një pikturë që paraqet një figurë amtare në mes. Vendosja e këtyre veprave bashkë është veçanërisht e rëndësishme, pasi vetë Van Gogh sugjeroi që ato të shfaqeshin kështu, në një letër drejtuar vëllait të tij, Theo, para vdekjes.
Piktura paraqet Natën me Yje të Van Gogut mbi Rhône, 1888
Drejtori i Galerisë Kombëtare, Dr. Gabriele Finaldi, theksoi se kjo është ekspozita e parë e plotë e galerisë e dedikuar Van Gogh, duke shtuar se “muzeumet dhe koleksionistët kanë qenë jashtëzakonisht bujarë në huazimin e pikturave të mëdha për këtë ekspozitë”.
Në rishikimin e saj, Laura Freeman nga The Times shkroi se ishte zakonisht “skeptike ndaj ekspozitave që quhen ‘një herë në shekull'”, por shtoi: “Në këtë rast, besoni në të”. Ajo e quajti ekspozitën “të përkryer” dhe “me një vizion shpërthyes dhe origjinal”.
Jonathan Jones nga The Guardian gjithashtu dha një rishikim pesë-yjesh, duke e përshkruar ekspozitën si “e guximshme” dhe tha se ekspozita e trajton Van Gogh “me dashurinë që meriton”.
Time Out vlerësoi emocionet që Van Gogh ngjall përmes pikturave të tij, duke shkruar se kjo ekspozitë “magjepsëse” përfshin veprat e dy viteve të fundit të jetës së artistit, vite që ai kaloi në Provence duke ndryshuar artin dhe duke përjetuar vështirësi mendore.
Olive Grove është huazuar nga Muzeu i Artit i Goteborgut
Ekspozita “Van Gogh: Poetët dhe Dashamirët” në Galerinë Kombëtare të Londrës hapet më 14 shtator.
Debati mes Kamala Harris dhe Donald Trump i përmbushi të gjitha pritjet, me përballje të ashpra midis të dy kandidatëve. Sipas sondazheve, Kamala Harris doli fituese e plotë nga ky duel.
Gjatë debatit, kandidati republikan “përsëriti disa herë gënjeshtra dhe lajme të rreme”. Duke u nisur me çështjen e abortit, Trump deklaroi se një guvernator demokrat kishte thënë: “Bebja do të lindë, dhe ne do të vendosim në atë moment.” Në fjalët e tij, ai shtoi: “Do ta ekzekutojmë beben,” një pohim që, nëse do të ishte i vërtetë, do të përbënte infanticid dhe është i paligjshëm në të 50 shtetet amerikane.
Një tjetër lajm i rremë që Trump përmendi ishte pohimi se gjatë presidencës së Joe Biden-it, kriminaliteti në SHBA kishte “shënuar rritje të madhe.” Megjithatë, kjo del të jetë e pavërtetë. Me shifra për të mbështetur këtë fakt, kriminaliteti ka rënë gjatë presidencës së Biden-it.
Së fundmi, Trump sulmoi emigrantët, duke thënë se emigrantët e paligjshëm po marrin kontrollin e qyteteve dhe po kryejnë akte dhune, ndërkohë që në realitet, kriminaliteti ka rënë në SHBA dhe emigrantët e paligjshëm kryejnë më pak krime se mesatarja.
Ai madje u përqesh kur tha se emigrantët po hanin qen dhe mace në një qytet të Ohajos, një koment që nxiti buzëqeshjen e Kamala Harris.
Përpjekjet e vazhdueshme të kryeministrit të Kosovës, Albin Kurti, për të afirmuar sovranitetin e Kosovës mbi komunat me shumicë serbe etnike, nuk ndihmojnë në forcimin e pavarësisë së vendit. Përkundrazi, këto përpjekje të gabuara vetëm se tensionojnë marrëdhëniet mes Kosovës dhe BE-së, duke ekspozuar mungesën e besimit të Kurtit në qëndrueshmërinë sovrane të Kosovës.
Vendimi i Kurtit për të mbyllur pesë institucione paralele për serbët etnikë në veri të Kosovës mund të justifikohet në tre mënyra:
Së pari, ky veprim përputhet me marrëveshjet e dialogut të vitit 2013 dhe 2015, që parashikojnë mbylljen e institucioneve paralele. Së dyti, është në përputhje me Kushtetutën e Kosovës. Së treti, afirmon të drejtat sovrane të Kosovës mbi të gjithë territorin e saj, përfshirë komunat me shumicë serbe.
Megjithatë, ky vendim ngre disa pyetje që qeveria e Kurtit duhej t’i kishte shqyrtuar me kujdes para marrjes së këtij veprimi.
Koha e vendimit
Vendimi i Kurtit për të vepruar pikërisht tani ngre dyshime nëse është nxitur nga qëllime politike të brendshme. Charles Kupchan, ish-drejtor i çështjeve evropiane në Këshillin e Sigurisë Kombëtare të SHBA-së, tha: “Këto janë manovra politike të brendshme, të cilat mund të ndihmojnë karrierën e Kurtit, por nuk janë në interesin më të mirë të Kosovës.”
Ndonëse nuk është e qartë nëse Kurti veproi për përfitime politike, mbetet e paqartë nëse zgjedhjet e ardhshme të Kosovës, që priten më 9 shkurt 2025, ndikuan në këtë vendim. Duke vepruar tani, ai mund të ketë humbur mbështetje të rëndësishme nga SHBA, Franca, Gjermania dhe Mbretëria e Bashkuar.
Nacionalizmi
Kurti po perceptohet gjithnjë e më shumë si një nacionalist që përpiqet të afirmojë pavarësinë e Kosovës, veçanërisht në veri, ku shumica janë serbë. Ai e di mirë se pavarësia e Kosovës është e njohur nga mbi 100 vende dhe se, me kalimin e kohës, edhe Serbia do ta pranojë këtë realitet, veçanërisht kur ndikimi i Putinit të zbehet.
Në vend që të antagonizojë BE-në, Kurti duhet të fokusohet në procesin e integrimit në BE, duke adresuar sfidat e brendshme si ekonomia, arsimi dhe infrastruktura, në përputhje me standardet evropiane.
Mungesa e koordinimit
Çdo veprim i Kurtit, pavarësisht se sa i drejtë mund të duket, duhet të koordinohet me BE-në, duke marrë parasysh ndikimet e mundshme negative. Shtetet e Bashkuara kanë shprehur zhgënjimin e tyre për veprimet e pakoordinuara të Prishtinës që kanë ndikuar negativisht në komunitetin serb në Kosovë.
Dialogu Kosovë-Serbi
Qeveria e Kurtit duhet të fokusohet në rifillimin e dialogut mes Prishtinës dhe Beogradit, ndërsa BE po përgatit një raund të ri bisedimesh. Rifillimi i dialogut dhe arritja e një marrëveshjeje të qëndrueshme mbetet çelësi për stabilitetin e Kosovës dhe të gjithë rajonit.
Në analizën përfundimtare, e ardhmja e Kosovës mbetet e lidhur ngushtë me Bashkimin Evropian. Çdo qeveri në Kosovë duhet të veprojë në përputhje me standardet e BE-së për të siguruar një rrugë të qartë drejt integrimit evropian.
Polici i Kosoves gjate nje aksioni te mbylljes se Institucioneve paralele te serbise ne Kosove
