Gjesti: Sa herë e kam parë keq, nuk i afrohesha sepse nuk mundesha ta shikoja ashtu. Doja t’i jepja fund por nuk mundesha. Për momentin doja t’i bëja vetëm mirë.A kam ndikuar unë në gjendjen e saj? Po, mbaj përgjegjësi unë, por ndjenjat nuk komandohen. Kam luftuar që Egli mos arrijë në këtë pikë. Ndoshta kam bërë keq, i kam bërtitur që të mos arrijë kaq keq. Këtë i kam thënë gjithë kohën. Nuk kam pasur diçka më të thellë. Edhe unë jam fajtor, por më mirë të tregoj që nuk kamasgjë, sesa të luaja.
Danja: Kishim ditë që thoshim na ka marë malli për shtëpinë. Nuk e prisja që do ikte, ndoshta prandaj dhe qava shumë. E kam ndjerë shumë afër ditët e fundit. I kam thënë mendimet e mija edhe duke u zënë, por kemi ndarë shumë gjëra bashkë, edhe kur flinim në një shtrat. Gjesti e pranoi që dhe ai është shkaktar.
Shkëlzeni: Kur bëri lojën Gjesti, e vajtova ikjen e saj në atë moment. U ndjeva i pafuqishëm në atë moment sepse e pashë që fjala ime nuk kishte peshë, fokusi i shte tek Gjesti. Ndihem sikur ka ikur gjysma ime. Të paktën, hijenat e kësaj shtëpie e kanë marrë vesh se Egli ishte e vërtetë këtu brenda.
Aldo: Kur erdhi Gjesti, i kam thënë kujdes mos ndikohesh nga loja e tij. Për mua Gjesti ka bërë dy gabime, e para kur e kuptoi që ajopo ndjenjte… mos e lërë të të puthe, mos e mbaj afër. Këtë e quaj lojë me ndjenjat. E dyta që nuk e prisja, kur ikën dikush, fakti qëvazhdon gjellën, nuk më rri në kokë, sepse ajo iku, nuk është më.
Gjesti: Nëse do qaja do më thoshit pse qan se lojë ke bërë.
Gerta: Shkëlzenit dua t’i them që vetëmse dëgjove u kry, aq tëmjaftoi për të mbrojtur shoqen tënde? Nuk mjafton. Gjesti është njeri që luan me skema dhe Gjesti e lëshoi lojën e tij tek personi që kishte më afër. Ka qenë i ftohtë. Nuk e ka përkrahur në asnjë moment. Egli ka qenë e disponuar tek loja e Gjestit. Ajo të tha mos mabëj por t’i e bërë. Skemat i bëje duke përdorur Eglin. Je duke gënjyer, fjalët nuk konvenojnë me veprimet. Ti u bashkove direkt me Rozanën pasi iku Egli dhe kjo tregoi se nuk të intereson. Je shumë katil sa nuk të intereson fare para lojës tënde.
Rozana: Ka dy ditë që ti përmend vetëm Eglin. Sapo ajo doli, u kujtove që ajo është në shtëpi.
Laerti: I kam dalë në krah disa herë Eglit, edhe kur e akuzonin se ishte e gjitha një skenar. I kam thënë të kujdesej për veten. Tek strategji jam vendosur për Gjestin. Nuk jam dakord me Gertën. Egli shkoi drejt një vetëflijimi të programuar. Gjesti është autori moral i kësaj gjëje. Duhet të mbajë përgjegjësi morale. Të gjitha këto situata erdhën si pasojë e paqëndrueshmërisë së Gjestit për të ndarë një gjë.
Rozana: Atë ditë u kthyen të gjithë sikur donin Eglin. Njerëz që nuk kanë qenë kurrë afër meje apo Eglit. Këtu të masin edhe pikën e lotit që derdh.
Valbona: Ti ke një masë të madhe faji për gjendjen e Eglit. Duhet të mbash përgjegjësi.
Rozana: Valbona dhe as Gerta nuk kanë pasur asnjë marrëdhënie me Eglin. Ditën që Gjesti bëri lojën sikur do largohej u përqafuam të 3 dhe më tha ‘për çfarë kemi kaluar të 3, bashkë jemi mirë’. Ju me të vërtetë jeni hijena. Donit që të dilja dhe unë dhe Gjesti, donit të festonit e jo të shqetësoheshit për Eglin.
Gjesti: Gerta dhe Laerti, kur u vjen mishi bëhen ujqër. Ma kanë lodhur shpirtin. Ju e keni parë Eglin shumë keq dhe nuk i jeni afruar kurrë.
Gerta: Egli nuk të linte t’i afroheshe.
Gjesti: Nuk e keni mbështetur asnjëherë. Gerta kur e ka parëkeq gjithmonë e kasulmuar.
Gerta: Për mua Gerta është një banore më pak.
Rozana: Egli nuk ka luajtur në këtë shtëpi, vetëm ka dashur Gjestin. Ti ke luajtur, ti të mat dhe pikën e lotit në këtë shtëpi. Ty të shqetëson çdo njeri. E di si i numëron të ikurit, si kufoma lufte. Kjo të vret ditën e të qan natën.
